Wraca dresiarz z Paryża i opowiada swojej żonie, co tam widział:


- Wiesz, Zocha, idę, patrzę, a tu wielki plac! Patrzę na lewo... ochujeć można! Patrzę przed siebie... O rzesz kurde mać! Patrzę na prawo... O ja cię pierdolę...

Zocha zaczyna płakać... Dres pyta:

- Zocha, co Ci się stało?

Ta odpowiada:

- O Boże, jak tam musi być pięknie.